Η Βαλέρια διάβασε το “Πριν έρθεις εσύ” της Τζοτζο Μόις

Πρωτότυπος τίτλος: Me before you

Όταν πριν περίπου δύο χρόνια μετακόμισα στη Γερμανία η βαλίτσα μου ήταν άδεια από βιβλία – τα είχα αφήσει όλα στο σπίτι μου στην Ελλάδα γιατί έτρεμα μη χάσω κανένα εκεί στη ξενιτιά. Έτσι λοιπόν μετά από κάποιο καιρό ήταν απλά ανάγκη να κάνω μια επίσκεψη στο ωραιότερο βιβλιοπωλείο της πόλης. Βέβαια είχα να επιλέξω ανάμεσα σε λίγους τίτλους σε σχέση με το ίδιο το μέγεθος του μαγαζιού – τα αγγλικά βιβλία είναι για χόμπι. Εκεί λοιπόν τη προσοχή μου τράβηξε ένα πανέμορφο κινηματογραφικό εξώφυλλο του Me before You. Και φυσικά, το πήρα σπίτι. Είναι κάποια βιβλία τα οποία αφού τα διαβάσεις, βρίσκεις τον εαυτό σου να τα αναλογίζεται, να τα σκέφτεται. Περνάει μάλιστα από το μυαλό σου η ευχή του να μπορούσες να το ξαναδιάβασεις ξανά για πρώτη φορά. Κάτι τέτοιο συνέβη και σε μένα.

Περίληψη

Η Λου Κλαρκ ξέρει ένα σωρό πράγματα. Ξέρει πόσα βήματα μπορεί να κάνει κάποιος για να διασχίσει την απόσταση που χωρίζει τη στάση του λεωφορείου από το πατρικό της. Ξέρει ότι απολαμβάνει τη δουλειά της και ότι πιθανότατα δεν είναι στα αλήθεια ερωτευμένη με το αγόρι της, τον Πάτρικ. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι πολύ θα χάσει τη δουλειά της. Δε ξέρει επίσης, ότι όλα όσα ήξερε, τα οποία την έκαναν να νιώθει ισορροπημένη και λογική, πρόκειται να ανατραπούν και να αλλάξουν για πάντα. Ο Γουίλ Τρέινορ ξέρει πολύ καλά ότι το ατύχημά του και η καταδίκη του σε ισόβια αναπηρία του έχουν στερήσει κάθε ίχνος πάθους για ζωή. Ξέρει ακόμα ότι τα πάντα του φαίνονται αδιάφορα, όπως σπίης με ποιον ακριβώς τρόπο θα βάλει ένα τέλος σε αυτή την ανυπόφορη φάρσα. Αυτό που δε ξέρει είναι οτι η Λου θα εισβάλει στη ζωή του σαν έκρηξη από χρώμα και φως. Δεν ξέρει ότι άθελά της, αυτή η παράξενη γυναίκα θα κάμψει τις αντιστάσεις του. Τελικά κανένας από τους δύο δε μπορεί να φανταστεί πόσο βαθιά θα είναι η αλλαγή που θα προκαλέσουν ο ένας στον άλλο, πόσο ανεξίτηλα θα σφραγίσει την ύπαρξη του καθενός η συνάντηση, η γνωριμία, ο έρωτάς τους.

Προσωπική άποψη

Η Τζότζο χτίζει τους χαρακτήρες ρεαλιστικά και τους δίνει ζωές με τις οποίες θα μπορούσαμε όλοι λίγο πολύ να ταυτιστούμε. Η κεντρική ηρωίδα, Λουίζα, ή αλλιώς Λου, ζει σε μια φούσκα ήρεμης ζωής και ενός πεντακάθαρου και προβλέψιμου μέλλοντος. Είναι είκοσι χρονών, έχει μια μακροχρόνια σχέση με έναν άνθρωπο που δεν της ταιριάζει παρόλα αυτά, έχει πείσει τον εαυτό της ότι είναι ευτυχισμένη. Είναι ευτυχισμένη που δουλεύει για πολλά χρόνια σε ένα τοπικό καφέ, είναι ευτυχισμένη που ζει με τους γονείς της και αναγκάζεται να δουλέψει για να βοηθήσει στα έξοδα, είναι ευτυχισμένη που ζει σε μια μικρή πόλη από τότε που γεννήθηκε, είναι ευτυχισμένη που δεν αναζητά περιπέτειες στη ζωή της. Λατρεύει να βλέπει τα πάντα με αισιοδοξία και φωτεινά χρώματα. Φυσικά ως άνθρωπος που και η ίδια προτιμώ τη σταθερότητα και τα οικεία στοιχεία στη καθημερινή μου ζωή, μπορώ να βεβαιώσω ότι δεν επιζητούν όλοι την περιπέτεια για να αποκτήσει η ζωή τους χρώμα. Και αν το καλοσκεφτούμε ο κάθε ανθρωπος μπορεί να κάνει τη ζωή του ευχάριστη αρκεί να έχει πίστη και ένα μυαλό γεμάτο όνειρα. Έτσι νόμιζε και η Λουίζα. Μια κοπέλα που λάτρευε τα εντυπωσιακά, πολύχρωμα ρούχα, ξεχωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο από την μικρή μάζα του συνηθισμένου γύρω της. Είχε μια σχέση με τον αρραβωνιαστικό της τον Πάτρικ, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίσως και βαρετή. Η ερωτική σπίθα έχει καταλαγιάσει εδώ και καιρό και η Λουίζα είναι πεποισμένη πως αγαπά τον μέλλοντα σύζηγό της και ξέρει πως την αγαπά και αυτός. Ωστόσο πάντα η σχέση τους περιτριγυρίζεται γύρω από τον Πάτρικ και το μοναδικό του ενδιαφέρον που είναι ο αθλητισμός χωρίς να δίνεται και στη Λουίζα η ευκαιρία να αναζητήσει τον εαυτό της και τα ενδιαφέροντά της. Όλα αυτά αλλάζουν πολύ σύντομα, όταν η Λουίζα χάνει τη δουλειά της και την προσλαμβάνουν σε ένα πλούσιο σπίτι όπου θα πρέπει να φροντίσει τον γιο της οικογένειας, τον Γουίλ, ο οποίος βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι, παράλυτος σε όλο το σώμα έπειτα από ένα ατύχημα που είχε πριν κάποια χρόνια. Στην αρχή η σχέση της Λουίζας με τον νεαρό άντρα δεν είναι όπως θα το ήθελε η ίδια. Αυτός την απωθεί και κάνει τα πάντα για να της δείξει ότι δεν τη θέλει και δε τη χρειάζεται κοντά του. Ωστόσο καθώς οι μέρες διαδέχονται τις βδομάδες, δημιουργείται μεταξύ τους ένας δεσμός που θα κάνει τη Λουίζα να αναθεωρήσει τη μέχρι τότε ζωή της. Ο Γουίλ ξαφνιασμένος και κυρίως περίεργος για την έλειψη νεανικής σπίθας της κοπέλας, ξυπνάει από τη θλίψη και την απογοήτευση που έχει πάρει πρωταρχικό ρόλο όλο αυτόν τον καιρό και την προτρέπει να ανοίξει τους ορίζοντές της, να ψάξει όμορφα πράγματα και να ανοίξει τα φτερά της. Η Λουίζα από την άλλη αν και πεπεισμένη πως ζει μια καλή ζωή αρχίζει σιγά-σιγά να εξερευνά και άλλες πτυχές που μπορεί να προσφέρονται σε έναν άνθρωπο που είναι υγιής και ξέχειλος από νιάτα και όρεξη για ζωή. Το βιβλίο κινείται ανάμεσα σε δυο σύμπαντα: αυτό της Λουίζας που δεν είχε αναζητήσει ποτέ να καλυτερέψει τη ζωή της, και αυτό του Γουίλ που ήταν πάντα διψασμένος για περιπέτεια και νέα πράγματα στερημένος ωστόσο το σώμα του από πολύ νωρίς, μένοντας μόνο με το μυαλό το οποίο αναπολούσε παλιές αναμνήσεις. Οι δυο νέοι ερωτεύονται με τον καιρό αν και ο έρωτάς τους δεν έχει μέλλον γιατί ο Γουίλ έχει ένα μεγάλο και σοβαρό μυστικό το οποίο θα ραγίσει τη καρδιά της Λουίζας. Κατά την άποψή μου είναι ένα βιβλίο που με άγγιξε και σίγουρα θα αρέσει σε ανθρώπους που αγαπούν τις ιστορίες αγάπης αλλά όχι τις κλασσικές και συνηθισμένες, αλλά από αυτές τις άλλες που ξέρεις ότι μπορεί να έχουν και λυπητερό τέλος. Δε θα πω περισσότερα σχετικά με τη πλοκή ωστόσο αξίζει να επισημάνω πως το συγγραφικό ύφος είναι άψογο, οι λέξεις προσεκτικά διαλεγμένες και οι χαρακτήρες συμπαθητικοί, τόσο που στο τέλος σου λείπουν…

(κείμενο: ValoriaLaw)