Η Βαλέρια διάβασε το ‘Πριν Φύγω’ της Λόρεν Όλιβερ

Η Λόρεν Όλιβερ έχει δημιουργήσει μερικά υπέροχα έργα που απευθύνονται κυρίως στους εφήβους. Βρίσκομαι στα 19 μου χρόνια, ακόμα με το άγχος της έμπνευσης να με κυνηγάει, νιώθοντας ακόμα λιγάκι απο εκείνη την ανασφάλεια των εφηβικών χρόνων μιας και μόλις τελείωσε εκείνη η περίοδος της ζωής μου. Η Όλιβερ ήταν πάντα μια συγγραφέας έμπνευση για μένα μιας και ενώ κινείται στο στοιχείο με το οποίο ασχολούμαι και εγώ (εφηβικά προβλήματα, ερωτικές απογοητεύσεις) παράλληλα δίνει στα βιβλία της νότες φανταστικού και στοιχεία του απρόβλεπτου, κάτι που προσωπικά αγαπώ να βρίσκω στα έργα που διαβάζω.

Περιληψη

Η Σαμάνθα Κίνγκστον έχει τα πάντα: βγαίνει με ένα αγόρι που το θέλουν όλες, έχει τρείς απίστευτες κολλητές και μπορεί να κάνει οτι θέλει στο σχολείο της – απ’το να διαλέγει το καλύτερο τραπέζι στο κυλικείο μέχρι το να πιάνει την καλύτερη θέση στο πάρκινγκ. Η Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου θα έπρεπε να είναι ακόμα μια μέρα στην υπέροχη ζωή της. Να όμως που είναι η τελευταία της μέρα. Έπειτα όμως της δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία. Στην πραγματικότητα έχει συνολικά επτά ευκαιρίες. Ζει και ξαναζεί την τελευταία της μέρα επτά φορές – μέσα σε αυτή τη βδομάδα πρέπει να λύσει το μυστήριο που περιβάλλει το θάνατό της και να ανακαλύψει την πραγματική αξία όλων αυτών που κινδυνεύει να χάσει.

Προσωπική άποψη ή αλλιώς κριτική

Η Λόρεν Όλιβερ έχει κατά την άποψή μου μαγική πένα – αν πιάσεις να διαβάσεις βιβλίο της δε πρόκειται να το αφήσεις μέχρι να μάθεις όλα τα συμβάντα μέχρι και την τελευταία σελιδα γιατί τίποτα δεν είναι προβλέψιμο. Ο λόγος της είναι όμορφα δομημένος και η ίδια η συγγραφέας μέσα απο τους χαρακτήρες της παίζει με τη ψυχολογική διάθεση του αναγνώστη.

Η πρωταγωνίστρια παρόλο που φαινομενικά περιτριγυρίζεται από την αγαπημένη της οικογένεια και τις καλύτερες φίλες της, στις σημαντικές αποφάσεις που κλίνεται να πάρει είναι ολομοναχη. Έτσι δεν είναι άλλωστε και στην πραγματική ζωή;

Μπορούμε εύκολα να ταυτιστούμε με το σχολικό περιβάλλον, με τα συναισθήματα των βασικών ηρώων και ίσως στο τέλος θυμηθούμε τις δικές μας σχολικές περιπέτειες, τους παλιούς μας συμμαθητές και αναλογιστούμε τις επιλογές που κάναμε οσο αφορά τους φίλους μας, τους ‘εχθρούς’ μας καθώς και την οικογένειά μας, η οποία κατέχει τη σημαντικότερη θέση στη ζωή του κάθε ανθρώπου.

Στο ‘Πριν Φύγω’ δίνεται τροφή για σκέψη όσο αφορά το θάνατο, τη δημοφιλία, τη καλοσύνη καθώς και το τι συνέπειες μπορεί να έχουν οι πράξεις μας στο σύνολο.

(Κείμενο: Valoria Law)