Νομίζω ίσως είμαι και σίγουρη πως τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη γιορτινή περίοδος των περισσότερων ανθρώπων – δε θα αποτελέσω εξαίρεση. Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να ενθουσιαζόμαστε για αυτή την εποχή του χρόνου, σε οποιαδήποτε ηλικία και να είμαστε; Αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτό.
Παραδεχτείτε το. Ένα τεράστιο κομμάτι του ενθουσιασμού μας αυτού μας το εμφύτευσαν οι διαφημίσεις, οι Χριστουγεννιάτικες ιστορίες, τα τραγούδια, η ύπαρξη του Αι Βασίλη. Η ατμόσφαιρα είναι απίστευτα cozy, είναι μία από εκείνες τις στιγμές μέσα στο χρόνο που ενώνεσαι με την οικογένειά σου (θυμηθείτε, ακόμα και ο μικρούλης Κέβιν από το Home Alone ο οποίος ήθελε να μείνει μόνος, στο τέλος ευχόταν να ξανασυναντηθεί όσο δυνατόν πιο γρήγορα με την οικογένεια του). Είναι οι μέρες πιο όμορφες, πιο ζεστές. Ακούς παντού χαρούμενα τραγούδια και αν και γκρινιάζεις ότι τα έχεις ακούσει εκατομμύριες φορές, μέσα στη καρδούλα σου παρόλα αυτά, τρεμοφέγγει η ανυπομονησία και μια παιδική αδημονία. Χριστούγεννα.
Αν και έχουμε μεγαλώσει και πλέον δε γράφουμε γράμμα στον Άγιο Βασίλη παρόλα αυτά κάνουμε ευχές και ελπίζουμε. Σα μικρά παιδιά, αθώα, με σκέψεις γεμάτες όνειρα.
Έχουν μια ξεχωριστή μαγεία τα Χριστούγεννα. Κατάδικη τους, πασπαλισμένη με χρυσόσκονη. Πόσες φορές έχουμε σιγοτραγουδήσει παρέα με το ράδιο ενώ φτιάχνουμε μελομακάρονα, το ‘all I want for Christmas is you’ ;
Και κυρίως υπάρχουν παντού χαμόγελα γιατί οι άνθρωποι πάντα παρ’όλες τις αναποδιές, βρίσκουν έστω μια μικρή χαραμάδα για χωρέσουν λίγη χαρά…
Χαμογελάστε περισσότερο αυτές τις μέρες, ζεστάνετε την καρδούλα σας. Και ελπίζω αυτά αλλά και κάθε Χριστούγεννα να γίνεται η ψυχή μας ένα κομματάκι φωτεινότερη…
Scattered Pages 