Η συγγραφέας που μπήκε δυναμικά στο χώρο της λογοτεχνίας με το εξαιρετικό της ντεμπούτο με τον τίτλο ” Έθιμα Ταφής” (Burial Rites) συνεχίζει την πορεία της με ένα ακόμα καταπληκτικό βιβλίο, που βασίζεται σε μία αληθινή τραγική ιστορία.
Περίληψη από το οπισθόφυλλο.
Κομητεία του Κέρι. Ιρλανδία, 1825. Συντετριμμένη από τον θάνατο του συζύγου της, Μάρτιν, η Νόρα βρίσκεται ολομόναχη να φροντίζει τον εγγονό της, Μίχολ, ένα παιδί ανήμπορο να περπατήσει και να μιλήσει. Πού είναι ο υγιής, ευτυχισμένος εγγονός της που γνώρισε όταν η κόρη της ήταν ακόμη ζωντανή;
Η Μαίρη έρχεται να βοηθήσει τη Νόρα στο σπίτι, ενώ διαδίδονται σκοτεινές ιστορίες για ανεξήγητες ατυχίες, ασθένειες, αλλά και φήμες που θέλουν τον Μίχολ να σπέρνει την κακοτυχία στην κοιλάδα.
Αποφασισμένες να απαλλαγούν από το κακό και να βοηθήσουν τον Μίχολ, η Νόρα και η Μαίρη επιστρατεύουν τη βοήθεια της Νανς, μιας ηλικιωμένης περιπλανώμενης γυναίκας που κατέχει τη γνώση και τα μυστήρια της παλιάς μαγείας.
Καθώς οι τρεις γυναίκες ελπίζουν να επαναφέρουν τον Μίχολ, ο ιδιαίτερος κόσμος τους με τα έθιμα, τα πιστεύω και τις τελετουργίες δημιουργεί γύρω τους έναν ασφυκτικό κλοιό· θα οδηγηθούν σ’ένα επικίνδυνο μονοπάτι και θα αναγκαστούν να αμφισβητήσουν όλα όσα γνωρίζουν.
Τοποθετημένο σ’ έναν χαμένο κόσμο που υπακούει στους δικούς του κανόνες, oι Καλοί της Hannah Kent είναι ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα για την απόλυτη πίστη και τη γεμάτη αφοσίωση αγάπη.
Μετά το εξαιρετικό “Έθιμα Ταφής”, η Hannah Kent επιστρέφει με μια άλλη πανέμορφη ιστορία με φόντο ένα σκληρό φυσικό περιβάλλον. Αυτή τη φορά μεταφερόμαστε από την παγωμένη Ισλανδία στην εξίσου ψυχρή Ιρλανδία των αρχών του 19ου αιώνα, σε ένα χωριό ανέγγιχτο από τον σύγχρονο κόσμο, όπου η επιβίωση είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Οι κάτοικοι του, αποδέχονται αυτή την κατάσταση στωικά αλλά πολλές φορές για να μπορέσουν να εξηγήσουν ότι συμβαίνει και να διορθώσουν οτιδήποτε άσχημο, καταφεύγουν σε μεταφυσικές δυνάμεις και πεποιθήσεις που συνδυάζουν τον Χριστιανισμό με τις αρχαίες παγανιστικές πρακτικές της περιοχής. Εκεί συναντάμε μια μεσήλικη γυναίκα που χτυπιέται από τη μοίρα και αναγκάζεται να φροντίσει τον 4χρονο εγγονό της που πάσχει από σοβαρή σωματική και ψυχική αναπηρία. Με την επιστήμη και την επίσημη θρησκεία να μη μπορούν να της προσφέρουν καμία βοήθεια, στρέφεται σε πιο παραδοσιακές λύσεις, σε μια γυναίκα που κατέχει την αρχαία σοφία και ισχυρίζεται ότι μπορεί να τον θεραπεύσει.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα και συγκινητική ιστορία που θα μπορούσε από μόνη της να αποτελέσει τη βάση για ένα καλό βιβλίο, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό εδώ είναι κάτι περισσότερο από καλό για δύο λόγους. Η πρώτη είναι η εξαιρετική γραφή της συγγραφέως που, όπως και στο πρώτο βιβλίο της, έχει μια μοναδική ικανότητα να μας μεταδίδει εικόνες από ένα σκληρό περιβάλλον και στη συνέχεια να μας δείχνει πώς επηρεάζεται η ανθρώπινη ψυχολογία από αυτήν. Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, μπορείτε να νιώσετε σχεδόν τον παγωμένο αέρα, να μυρίσετε το υγρό έδαφος, να νιώσετε όλα τα συναισθήματα που προκαλούνται από αυτόν τον καιρό και φυσικά να συνειδητοποιήσετε πως κάτω από αυτές τις συνθήκες αυτή η απαισιόδοξη διάθεση μπορεί να δημιουργήσει και να τροφοδοτήσει τη δεισιδαιμονία. Αυτή η ικανότητα επεκτείνεται φυσικά και στους ανθρώπους, με τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους, τις απόψεις και τις ριζωμένες αντιλήψεις τους να μεταφέρονται στον αναγνώστη με έναν τόσο βαθύ τρόπο που μας κάνει να κατανοούμε τις πράξεις τους και να μη τις κρίνουμε αυστηρά. Το δεύτερο είναι το γεγονός ότι είναι προφανές ότι το βιβλίο είναι προϊόν εκτεταμένης έρευνας για τις πεποιθήσεις, τις αντιλήψεις, τα έθιμα και τις δεισιδαιμονίες που καθόριζαν τη ζωή των απλών ανθρώπων της εποχής, προσδίδοντας στο βιβλίο έναν σχεδόν λαογραφικό χαρακτήρα. Είναι καταπληκτικό πόσες μικρές λεπτομέρειες για όλες αυτές τις μικρές κινήσεις που πίστευαν ότι μπορούν να επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά τις ζωές τους υπάρχουν μέσα στο βιβλίο. Το ωραίο, μάλιστα, είναι ότι εντάσσονται αβίαστα στην πλοκή της ιστορίας χωρίς να θυμίζει η αναφορά τους λήμματα εγκυκλοπαίδειας.
Για όλα αυτά δηλώνω και πάλι γοητευμένος από την Hannah Kent, η οποία για δεύτερη φορά στη σύντομη καριέρα της δημιουργεί ένα λογοτεχνικό αριστούργημα που συγκινεί και συναρπάζει, μεταφέροντας μας με τον ιδανικότερο τόπο σε έναν άγνωστο κόσμο, τόσο διαφορετικό από τον δικό μας αλλά παράλληλα και τόσο οικείο.
Υ.Γ. Το βιβλίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος αλλά εγώ το διάβασα στην Αγγλική του έκδοση, οπότε δεν μπορώ να έχω άποψη για την μετάφραση και γενικότερα για την ποιότητα της Ελληνικής έκδοσης, πέρα από το γεγονός ότι βρίσκω το εξώφυλλο ελαφρώς… λίγο και σίγουρα πολύ υποδεέστερο από το εξαιρετικό της έκδοσης που διάβασα. Για αυτό βάζω και τα δύο εξώφυλλα.