Το Lord of the Flies (μτφ. Ο Άρχοντας των Μυγών) είναι ένα αλληγορικό μυθιστόρημα του Sir William Golding. Γράφτηκε το 1954 ως πρώτη συγγραφική προσπάθεια και έκτοτε μεταφέρθηκε τρεις φορές στη μεγάλη οθόνη. Ο ίδιος ο Sir William Golding έχει βραφευτεί με Νόμπελ Λογοτεχνίας (το 1983) και έχει χριστεί ιππότης απ’ τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’. Αρκετά απ’ τα βιβλία του θεωρούνται πυλώνες της μοντέρνας λογοτεχνίας και όχι μόνο.
Περίληψη: (χωρίς spoilers)
Ένα αεροπλάνο πέφτει σε κάποιο απομονωμένο και ακατοίκητο νησί. Οι μόνοι επιζώντες είναι μια παρέα από σχολιαρόπαιδα, που μαζεύονται στην παραλία με την ελπίδα ότι θα έρθει βοήθεια. Σύντομα, στο φως της ημέρας, ανακαλύπτουν έναν τόπο με πανέμορφα πουλιά και βαθυγάλανα νερά· όμως τα όνειρά τους στοιχειώνονται, στο σκοτάδι της νύχτας, από την απειλητική εικόνα ενός τρομακτικού τέρατος. Αφού εκλέξουν έναν αρχηγό, τον Ραλφ, τα παιδιά θα προσπαθήσουν να οργανώσουν τη ζωή τους ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν. Ωστόσο οι δυσκολίες που βρίσκουν μπροστά τους, αλλά και οι μνήμες από τη ζωή που άφησαν πίσω τους, τα αναγκάζουν στην πορεία να επιστρατεύσουν πρότυπα ίδια με εκείνα των ενηλίκων και της πολιτισμένης κοινωνίας τους. Τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια. Η αθωότητα θα αφανισθεί από την επέλαση μιας αρχέγονης βίας.
Το κοινό του Lord of the Flies:
Ως βιβλίο του 1954, μια χρονολογία που η κλασσική λογοτεχνία στηλιτευόταν, μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει ατέλειες στον τρόπο γραφής καθώς και στον τρόπο εξέλιξης των γεγονότων. Είναι ένα βιβλίο για άτομα προετοιμασμένα να ξεπεράσουν την παλαιότητα του και να απολαύσουν ένα κλασικό μυθιστόρημα που κοσμεί τα ράφια σχεδόν τριών γενεών.
Τα υπέρ και τα κατά:
Ο Sir Golding δε λέει απλά μια ιστορία, δημιουργεί μια μικρογραφία της κοινωνίας μας και τη βυθίζει στην αναρχία, αναλύει μέσω του Lord of the Flies τα πρωτόγονα αισθήματα που βρίσκονται σε βαθύ λήθαργο μέσα μας και έρχονται στην επιφάνεια μόνο όταν τα ξυπνάει το ένστικτο της επιβίωσης. Μιλάει για την ιεραρχία και την τάξη του χάους. Σε μια κοινωνία χωρίς νόμους, ισχύει μόνο μία αρχή: Η επιβίωση του ισχυρότερου. Δεν έχει σημασία που οι πρωταγωνιστές είναι παιδιά, ο Sir William Golding καταφέρνει να φτιάξει ένα νησί με έξυπνα ορόσημα, χαρακτήρες αξιοσημείωτους και ιστορία που σε κρατάει μέχρι το τέλος.
Παρ’ όλα αυτά, για έναν σύγχρονο αναγνώστη το βιβλίο δεν είναι αψεγάδιαστο. Μπορεί η πλοκή να είναι ενδιαφέρουσα και οι χαρακτήρες ελκυστικοί αλλά η ροή δεν είναι σταθερή και μερικές φορές είναι απλά αργή. Λέξεις που επαναλαμβάνονται πολλές φορές, σημεία που η αφήγηση κάνει “κοιλιά”, διάλογοι που δεν είναι και τόσο φυσικοί κάνουν την ανάγνωση αυτού του μυθιστορήματος κάπως δύσκολη.
Βαθμολογία:
Δεν είμαι άτομο που αναγκάζει τον εαυτό του να αγαπήσει κάποιο βιβλίο. Προσπαθώ μέσω μιας αντικειμενικής σκοπιάς να διαβάζω και να απολαμβάνω, ή και όχι, τις ιστορίες που αναμφίβολα με κόπο έχουν συνθέσει άτομα που γεννήθηκαν είτε χρήστικαν ιππότες είτε όχι. Αν και το βιογραφικό του Sir William Golding είναι παραπάνω απο εξαιρετικό, το Lord of the Flies με δυσκόλεψε να το διαβάσω. Σίγουρα κάποιος που εκτιμάει την κλασική λογοτεχνία περισσότερο από εμένα θα το βαθμολογούσε υψηλότερα, αλλά η δική μου προσωπική εμπειρία με το βιβλίο διαφωνεί. Τέλος, Ο Άρχοντας των Μυγών, είναι βιβλίο με γερά θεμέλια πλοκής και χαρακτήρες που θα παραμείνουν στη μνήμη μου για αρκετό καιρό, αλλά η αδυναμία που χαρακτηρίζει πολλές πρώτες συγγραφικές προσπάθειες για εμένα ήταν εμφανής.
3/5
Scattered Pages 