Πήρα ένα μικρό χρηματικό δώρο από τη μητέρα μου τον προηγούμενο μήνα και ήμουν φυσικά σίγουρη που θα πήγαιναν αυτά τα χρήματα. Το μόνο ίσως που δεν ήξερα ήταν, ποιο βιβλίο θα μπορούσα να πάρω. Με έσωσε ένα τρέιλερ που είδα στο YouTube που πρόκειται να βγει τώρα σύντομα. Και μπορώ να πω, πως αμέσως κατάλαβα τι πρόκειται να διαβάσω τις επόμενες μέρες!
Περίληψη που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο
‘Οι στρειτ άνθρωποι πρέπει και αυτοί να κάνουν coming out. Και όσο πιο αμήχανο είναι, τόσο το καλύτερο.’
Ο Σάιμον Σπάιρ είναι δεκαέξι και προσπαθεί να καταλάβει ποιος είναι-και τι είναι αυτό που αναζητά. Αλλά όταν ένα από τα μηνύματα του από τον Μπλου, με τον οποίον μιλάνε εδώ και καιρό μέσω e-mail, πέφτει σε λάθος χέρια, όλα ξαφνικά σοβαρεύουν και γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα. Γιατί για τον Σάιμον το να ερωτεύεται τον Μπλου είναι μεγάλη υπόθεση. Είναι μια τεράστια, υπέροχη τρομακτική υπόθεση!
Προσωπική άποψη ή αλλιώς κριτική
Για αρχή να πω πως είμαι πολύ ενθουσιασμένη που πρόκειται να σας μιλήσω για αυτό το βιβλίο. Είναι ένα κομμάτι της λογοτεχνίας εκεί έξω που μπήκε στη καρδιά μου διαβάζοντάς το κιόλας από τα πρώτα κεφάλαια.
Ανήκει φυσικά στην εφηβική λογοτεχνία μιας και περιγράφει μια αρκετά δύσκολη κατάσταση που βιώνει ένας δεκαεξάχρονος έφηβος. Γιατί όπως και να το κάνουμε, όσοι αγώνες και να γίνονται καθημερινά, το θέμα της ομοφυλοφιλίας ακόμα παραμένει ένα είδος ταμπού.
Η συγγραφέας μας ταξιδεύει με το κείμενο της, στις σκέψεις του Σάιμον, πόσο πολύ ανησυχεί για την ίδια του τη ταυτότητα ως άνθρωπος. Φυσικά οι έφηβοι έχουν ένα σωρό προβλήματα που τους απασχολούν, ωστόσο αυτοί που δεν ξέρουν πως να κάνουν ‘coming out’ ένα κομμάτι του εαυτού τους, περνάνε πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις στη ‘φάση’ που περνάει ο κάθε άνθρωπος για να φτάσει στην ενηλικίωση.
Το βιβλίο αυτό ήταν ένα ακόμα μικρό λιθαράκι στο να αλλάξω και εγώ κάπως τις απόψεις μου, τα πιστεύω μου και να αναθεωρήσω όλες τις μπούρδες που μου λέγανε καθώς μεγάλωνα. Και πιστεύω πως η λογοτεχνία είναι ένας μεγάλος παράγοντας που μπορεί να βοηθήσει κάποιον να ξεμπλέξει από μπερδεμένες σκέψεις και λανθασμένες απόψεις για τη ζωή.
Ο Σάιμον είναι όπως και εμείς που κάποτε υπήρξαμε δεκαέξι. Όλοι μας αγχώθηκαμε για τον πρώτο μας έρωτα, όλοι φοβήθηκαμε μη μας προδόσουν, όλοι μας σε κάποια στιγμή είχαμε προβλήματα με τους φίλους μας ή το σχολείο. Συμβαίνει σε όλους και δυστυχώς αυτό δεν μπορούν όλοι να το αντιληφθούν με τον σωστό τρόπο.
Σαν συνολικό έργο μου άρεσε πολύ. Ευκολοδιάβαστο και με ενδιαφέρουσες σκηνές σε βάζει στο κλίμα της εφηβικής πραγματικότητας. Ένα στοιχείο που θεωρώ μπόνους; Είχε τα ηλεκτρονικά γράμματα που αντάλλαζαν ο Μπλου και ο Σάιμον κάτι που για μένα ως Βαλέρια είναι ένα τεράστιο θετικό μιας και λατρεύω να τα διαβάζω! (Πραγματικά λάτρεψα το ‘στην άκρη του ουράνιου τόξου’ της Cecelia Ahern που περιέχει μόνο γράμματα! Υπέροχο βιβλίο!)
Ίσως το μόνο που βρίσκω αρνητικό αλλά είναι θέμα χρόνου, είναι το γεγονός ότι δεν έχει μεταφραστεί ακόμα στα ελληνικά. Αλλά που θα πάει, πιστεύω σε λίγο καιρό οι αναγνώστες θα μπορέσουν να το απολαύσουν και στα ελληνικά!