Η Βαλέρια διάβασε το ‘Η Αλίκη στη χώρα των ψεμάτων’

Ένα βιβλίο που μου τράβηξε το ενδιαφέρον το εξώφυλλο μα κυρίως ο τίτλος γιατί από μικρή λατρεύω το παραμύθι ‘Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων’. Μια ελληνική εκδοχή, που δεν έχει φυσικά καμία σχέση με το αρχικό παραμύθι και προσωπικά λάτρεψα τον τρόπο γραφής της συγγραφέως!

Περίληψη που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο


Τα λεφτά δεν είναι πάντα ευλογία. Πάρτε έμενα για παράδειγμα. Αν ο πατριός σου και η κόρη σου τα βάλουν στο μάτι, ίσως προσπαθήσουν να σε βγάλουν απ’ τη μέση. Κι αν συμβεί αυτό, ίσως βρεθείς να πέφτεις στο κενό. Καλωσορίσατε στον κόσμο μου! Είμαι η Μυρτώ, βρίσκομαι σε κώμα και σκοπεύω να μείνω στην ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που θα επιχειρήσει να ξεσκεπάσει την απόπειρα δολοφονίας που έγινε εις βάρος του όντας φυτό. Μην το γελάτε. Υπάρχει τρόπος…

Προσωπική άποψη ή αλλιώς κριτική

Με την ελληνική λογοτεχνία γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένη. Έχουμε αξιόλογους συγγραφείς που δε φοβούνται να καταπιαστούν με κανένα είδος. Υπάρχει χιούμορ, περιπέτεια, δράμα, ερωτικά ζητήματα, θρίλερ και πολλά άλλα είδη που ανθούν από τις πένες των Ελλήνων δημιουργών. Μια από τις αγαπημένες μου πένες λοιπόν είναι η Ελένη Δαφνίδη.

Απόλαυσα κυριολεκτικά τη κάθε πρόταση του βιβλίου. Το χιούμορ είναι ασυναγώνιστο, με τους χαρακτήρες να είναι ένας και ένας. Βέβαια σε κάποια σημεία ένιωσα πως η συγγραφέας παίζει με την αίσθηση ρεαλισμού που έχει ο καθένας από εμάς διότι κάποιες στιγμές ένιωθες ότι μπορεί να διαβάζεις και παραμύθι τελικά.

Όλοι οι χαρακτήρες ήταν καλοφτιαγμένοι, κωμικοί και ταίριαζαν απίστευτα στη ροή της ιστορίας όπως τα κομμάτια ενός παζλ. Φυσικά η όλη ιστορία σε παραπέμπει στη σφαίρα του φανταστικού διότι αυτά που περιγράφονται δύσκολα θα πιστέψεις ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν στη δική μας πραγματικότητα.

Σε κάποια σημεία ταυτίστηκα με την πρωταγωνίστρια, κάτι που στα βιβλία που διαβάζω εκτιμώ βαθύτατα, γιατί όπως και να το κάνουμε βαριέμαι όταν ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας δε μου δίνει μια άκρη ώστε να μπορέσω να πιαστώ από αυτόν και να τον νιώσω δικό μου. Η Μυρτώ ήταν αξιολάτρευτη. Δυνατός χαρακτήρας, ασταμάτητο πνεύμα και χιούμορ που ήταν τόσο καυστικό που σε έκανε να νιώθεις τσιμπήματα ενθουσιασμού καθώς διάβαζες τις αράδες.

Χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να το διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο. Λατρεύω την κωμωδία, εκτιμώ τους ανθρώπους που έχουν άνεση σε αυτό το είδος και από οτι φαίνεται η Ελένη Δαφνίδη δεν υστερεί σε τίποτα απολύτως. Υπέροχο ανάγνωσμα αν προτιμάτε κάτι ανάλαφρο και διασκεδαστικό!

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s