Στους αχαρτογράφητους ωκεανούς της ψυχής μας οι Ψυχίατροι και οι Ψυχολόγοι ως άλλοι θαλασσοπόροι υψώνονται στην επιφάνεια των κυμάτων και επιπλέουν μέσα στα σκοτεινά και αβαθή νερά μας αγκαλιασμένοι με άνωση από την πρώτη στάλα μέχρι και την τελευταία σταγόνα της ύπαρξης μας. Δεν είναι πειρατές που εισβάλλουν με βία αλλά φιλοξενούμενοι προσκεκλημένοι προσκυνητές που με χάρτες και πυξίδες ζυγίζουν το άστρο μας, μετράνε τον καιρό και το βαρομετρικό μας και παλμογραφούν με σεβασμό τον παφλασμό μας. Ενίοτε Ψυχίατροι και Ψυχολόγοι που αναλαμβάνουν τον ρόλο του Ιεροδιδάσκαλου που καλείται να γονατίσει μπροστά στα τοτέμ της δογματικής λατρείας των εκάστοτε υποκειμένων – ψυχοπομπών και να ερμηνεύσουν τις ταλαντώσεις και τις διακυμάνσεις του συστήματος ανθρώπινων σχέσεων ψυχοδυναμικής που αναπτύσσουν ενώ κάποιες άλλες φορές οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας εργάζονται ως ιερόδουλες με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και αναλαμβάνουν να εκτονώσουν δια του λόγου τους πιο ενδόμυχους και χυδαίους συλλογισμούς των «πελατών τους» με αντίδωρο το απόρρητο και την εμπιστευτικότητα των πληροφοριών.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Μπες στο Κόκκινο Δωμάτιο – εκεί που οι χειρότεροι σου εφιάλτες γίνονται πραγματικότητα.
Μετά τη βίαιη επίθεση που δέχεται η ψυχίατρος Κιτ Κουίν από έναν κρατούμενο, είναι αποφασισμένη να επιστρέψει γρήγορα στη δουλειά της. Όταν η αστυνομία ζητάει τη βοήθεια της για να συνδέσει τον άνδρα που της επιτεθηκε με μια σειρά δολοφονιών, εκείνη αρνείται να δεχτεί το προφανές.
Όμως όσο πιο κοντά την οδηγεί η έρευνα της στην αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα άγρια εγκλήματα, τόσο πιο κοντά βρίσκεται και η Κιτ στον σκοτεινό πυρήνα των προσωπικών της φόβων.
Κριτική
Το Κόκκινο Δωμάτιο είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα μέσα από το οποίο γίνεται μια σύντομη περιδίνηση στις σημαντικότερες σύγχρονες προσεγγίσεις περί εγκληματικότητας και αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με την μαρξιστική προσέγγιση το έγκλημα ορίζεται ως μια προσπάθεια των ανώτερων κοινωνικών ομάδων να ελέγξουν και να τιθασεύσουν τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα χειραγωγώντας το νομοθετικό σώμα και το δικαστικό σύστημα. Επιπρόσθετα, δεν θα πρέπει να λησμονείται το γεγονός ότι σύμφωνα με την θεωρία της ετικέτας ή αλλιώς θεωρία του χαρακτηρισμού όταν αποδίδεται σε ένα πρόσωπο ένα χαρακτηριστικό τότε το άτομο αυτό τείνει να υιοθετήσει και να ενσωματώσει την ετικέτα που του αποδίδεται και να επιβεβαιώσει κατά αυτόν τον τρόπο την αρχική υπόθεση. Στη δεδομένη περίπτωση, η αστυνομία προσπαθεί να προσάψει κάποιους φόνους σε έναν ύποπτο, ο οποίος όπως αποδεικνύεται εν τέλει από τους συγγραφείς δεν είναι ο ίδιος το υποκείμενο το οποίο έχει υποπέσει στο κακούργημα της αφαίρεσης ανθρώπινης ζωής. Ωστόσο, η σταθερή μομφή που του προσάπτεται λόγω του τρόπου ζωής του και του ιστορικού του δεν του δίνουν καμία άλλη δυνατότητα από το να βρίσκεται σταθερά στο κάδρο των υπόπτων.
Πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η ψυχίατρος Κιτ Κουίν και η ιστορία εκτυλίσσεται στο Λονδίνο. Ωστόσο, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η Κιτ Κουίν εμφανιζεται μέσα από τις αφηγηματικές εξιστορήσεις των συγγραφέων ως μια ανασφαλής προσωπικότητα με έντονο το παιδικό τραύμα της απώλειας της μητέρας της. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι η πρωταγωνίστρια εμφανίζεται να έχει μια ανεπούλωτη ουλή στο πρόσωπο, την οποία και απέκτησε από κάποιο βίαιο επίκτητο τραύμα κατά τη διάρκεια της ζωής της. Η ουλή αυτή δημιουργεί δύο αναγνωστικά επίπεδα όσον αφορά την πρωταγωνίστρια. Το ένα επίπεδο είναι το κυριολεκτικό και έχει να κάνει με το τραύμα που της προκάλεσε ένας από τους βασικούς χαρακτήρες της ιστορίας σε ένα από τα βίαια ξεσπάσματα του . Το δεύτερο επίπεδο σχετίζεται με τα τραύματα που κουβαλάμε στο σώμα μας – και όχι μόνο – και είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τα οποία αλλάζουν την μορφή και την όψη μας και αποτελούν τα διακριτά στοιχεία της προσωπικότητας μας.
Η ιστορία είναι συγκινητική και η αποκάλυψη στο τέλος των ένοχων μυστικών που υφέρπουν σε όλη τη διάρκεια της προκαλούν στον αναγνώστη ένα αίσθημα λύτρωσης και θλίψης. Φυτεμένος πόνος στα στήθη των αναγνωστών ποτισμένος με δροσοσταλίδες στενοχώριας μας μετασχηματίζουν σε φυλλοβόλους χαρακτήρες απελπισμένους από το φαινόμενο της φωτοσύνθεσης που επιζητούν φρικτά να δραπετεύσουμε μέσα σε ένα κόκκινο δωμάτιο και να δοκιμάσουμε να καταφύγουμε σε μια παρά φύσει λειτουργία που δεν είναι άλλη από την φωτο-αποσύνθεση.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μολονότι οι Nicci French είναι άριστοι δεξιοτέχνες στο κέντημα των αστυνομικών ψυχολογικών θρίλερ που κεντάνε με την φαντασία και τις πένες τους ωστόσο, οι λάτρεις της σειράς με τις μέρες ενδεχομένως να απογοητευθούν ή και εντέλει να ενθουσιαστούν δεδομένου ότι η Κιτ Κουίν είναι μια εναλλακτική και περισσότερο προσηνής και οικεία εκδοχή της Φρίντα Κλάιν. Μπορεί ενδεχομένως να απολαμβάνουν και οι δύο το περπάτημα, ωστόσο η Κτ Κουίν ομοιάζει να είναι λιγότερο ανεξάρτητη από την Φρίντα Κλάιν. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δύο λειτουργούν περισσότερο διαισθητικά και ως ανεξάρτητοι ερευνητές της αστυνομίας και πολύ λιγότερο ως διαπιστευμένοι επιστήμονες του πεδίου της Ψυχικής Υγείας. Η Κιτ Κουίν νιώθει μια έλξη ως προς το αντισυμβατικό και εναλλακτικό τρόπο ζωής και αυτό το στοιχείο διαφαίνεται και μέσα από τον τρόπο ζωής της φίλης και φιλοξενούμενης της και μέσα από την επιλογή του ερωτικού της συντρόφου.
Το Κόκκινο Δωμάτιο είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε αν και αμέσως μετά είναι αρκετά πιθανόν να μελαγχολήσετε λόγω της σκληρότητας της κοινωνικής πραγματικότητας που καραδοκεί καθημερινά και που την βιώνουμε όλοι ως σύγχρονοι γαλαριομάχοι στις θάλασσες της καθημερινής γκρι απόγνωσης
Scattered Pages 