Μερικές φορές το μυαλό είναι το πιο επικίνδυνο μέρος για να χάσεις τον εαυτό σου. Ανεξιχνίαστες – σε πρώτο πλάνο – εξαφανίσεις. Αρπαγές ανηλίκων. Εν υπνώσει αιχμάλωτοι ενήλικες συμφιλιωμένοι και αποξενωμένοι ταυτόχρονα με – άνευ διάγνωσης – εμφανή τα σημάδια του συνδρόμου της Στοκχόλμης. Εμμονές με ορμητήριο την απελπισία ανασύρονται στην επιφάνεια του υποσυνείδητου , αναμειγνύονται με τις προσδοκίες της αληθινής ζωής και καταγράφονται σε όνειρα με κοινό μοτίβο την ανάγκη μιας απεγνωσμένης και μη βιωμένης πραγματικότητας. Ιατρικό απόρρητο και εμπιστευτικότητα προσωπικών πληροφοριών κονταροχτυπιούνται με λύσσα με τους θεσμικούς φορείς της πολιτείας σε σχέση με την έρευνα και την απόδοση δικαιοσύνης . Αδέλφια με τηλεπαθητικές ιδιότητες και ψυχοθεραπευτές με εν δυνάμει αντανακλαστικούς «αντιμεταθετικούς» ψυχαναγκασμούς. Κομμάτια μιας πολυκερματισμένης αστυνομικής ιστορίας με πρωταγωνίστρια την Φρίντα Κλάιν που η Κερκόπορτα της Ηθικής χάσκει ορθάνοιχτη και οι αναγνώστες απολαμβάνουν να κρυφοκοιτάζουν και να ταυτίζονται με πράξεις που προσβάλλουν και διασύρουν κάθε ικμάδα επιστημονικής εγκυρότητας στο βωμό του τυπικού κοινωνικού ελέγχου και της προστασίας της κοινωνίας από τον «γεννημένο εγκληματία». Ο επιστημονικός ρατσισμός είναι το όχημα για την ιδεολογική καταστολή κάθε βιβλιόφιλου που είναι αποφασισμένος να υιοθετήσει την άρση κάθε δικαιώματος εν ονόματι της απόδοσης δικαιοσύνης. Μερικές φορές το μυαλό είναι το πιο επικίνδυνο μέρος για να χάσεις τον εαυτό σου.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Δευτέρα. Η μέρα που ξύπνησαν τα πιο σκοτεινά ένστικτα…
Μια κοινωνία σοκaρισμένη.
Η φωτογραφία του μικρού Μάθιου στις εφημερίδες φάρος και ελπίδα στην αναζήτηση του.
Η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν ανήσυχη αντικρίζει στην εικόνα του μικρού παιδιού και έρχονται στο νου της τα παράξενα και νοσηρά όνειρα ενός ασθενούς της. Όνειρα που περιγράφουν και με την παραμικρή λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του παιδιού που τόσο λαχταρά να αποκτήσει ο ασθενής της. Εικόνες πανομοιότυπες. . .
Απλή σύμπτωση; Παιχνίδια του μυαλού ; Ή υπάρχει έστω και η ελάχιστη πιθανότητα να σχετίζονται οι δύο υποθέσεις; Πως μπορεί η Φρίντα να παραβιάσει το ιατρικό απόρρητο; Πόσο θα βοηθήσουν οι ψυχαναλυτικές γνώσεις της στην εξιχνίαση της υπόθεσης; Και πως εμπλέκεται σε όλα αυτά μια απαγωγή που είχε γίνει είκοσι χρόνια πριν;
Η Φρίντα θα βρεθεί να πρωτοστατεί στον αγώνα δρόμου για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του απαγωγέα. Μόνο που αυτός ο αγώνας δεν είναι μια κούρσα φυσικής αντοχής. Η Φρίντα πρέπει να κατέβει ως τα πιο σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού ενός ψυχοπαθούς, προκειμένου να βρει τις απαντήσεις για το αν ο Μάθιου είναι ζωντανός και που μπορεί να βρίσκεται.
Μερικές φορές το μυαλό είναι το πιο επικίνδυνο μέρος για να χάσεις τον εαυτό σου.
Κριτική
Το Blue Monday αποτελεί το πρώτο βιβλίο της σειράς των Nicci French με πρωταγωνίστρια την ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν και τους φίλους της. Ο χώρος που διαδραματίζεται το μυθιστόρημα είναι το Λονδίνο.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι σε αυτό το βιβλίο συστήνεται η πρωταγωνίστρια στο αναγνωστικό κοινό και αποτελεί τον πιλότο και για τα επόμενα βιβλία της σειράς που θα ακολουθήσουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι εμφανίζονται κάποιες σοβαρές αστοχίες και ατοπήματα, για τα οποία θα πρέπει ο αναγνώστης να επιδείξει ισχυρή θέληση προκειμένου να τα ξεπεράσει και να τα υπερβεί προκειμένου να συνεχιστεί η ροή της πλοκής του βιβλίου και της σειράς χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις εσωτερικές αντιφάσεις και συγκρούσεις που αναδύονται. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο εργοδότης και συνεργάτης της Φρίντα Κλάιν που τυγχάνει να είναι και ο επόπτης της εμφανίζεται στην ιστορία χωρίς επαγγελματική υπόσταση με αδυναμίες που έχουν επίπτωση στην εργασία του και στον αντίκτυπο της δουλειάς του. Η έλλειψη επαγγελματισμού του γίνεται αντιληπτή από το περιβάλλον του, το οποίο προσπαθεί να τον προστατεύσει και να διαφυλάξει το επιστημονικό του γόητρο και κύρος. Από την άλλη μεριά η Φρίντα Κλάιν εμφανίζεται στο βιβλίο και σε ολόκληρη την συγκεκριμένη σειρά ως μια έμπειρη και ταλαντούχα ψυχοθεραπεύτρια με βαθιά επιστημονική κατάρτιση. Παρόλα αυτά εγείρεται το ερώτημα πως είναι δυνατόν η Φρίντα Κλάιν να προβάλλεται ως μια υψηλού prestige ψυχοθεραπεύτρια όταν ο επαγγελματίας που εμπιστεύεται εμφανίζει τόσο σοβαρά θέματα στη διαχείριση επαγγελματικών και προσωπικών υποθέσεων όπως ο επόπτης της.
Η Φρίντα Κλάιν με την ανοχή των δικαστικών αρχών στα πλαίσια της αστυνομικής έρευνας καταφεύγει στην επιστράτευση κάθε μέσου για την εξιχνίαση της υπόθεσης αμφίβολης επιστημονικής εγκυρότητας όσον αφορά την ασφαλή αξιοποίηση των πορισμάτων της και την εξαγωγή συμπερασμάτων πάνω στα οποία μπορεί να θεμελιωθεί μια έρευνα. Τα λογικά άλματα και οι τεχνικές που υιοθετεί μπορεί ενδεχομένως να αποδίδουν αποτέλεσμα και να συνιστούν προϊόντα θαυμασμού από τον μέσο αναγνώστη ωστόσο για την επιστημονική κοινότητα θα αποτελούσαν τους πιο αρματολούς καρπούς χλευασμού που μπορεί ενδεχομένως να επισύρουν σε κάποια άλλη περίπτωση και την αποπομπή της από τον Βρετανικό – και όχι μόνο – Σύλλογο Ψυχοθεραπευτών. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Φρίντα Κλάιν δεν διασφαλίζει το απόρρητο και την εμπιστευτικότητα των προσωπικών πληροφοριών που της εκμυστηρεύεται κάποιος ωφελούμενος της – ανεξαρτήτως κινήτρων – και δεδομένου ότι εισβάλλει απρόσκλητη στην προσωπική του ζωή και στο σπίτι του για να αποσπάσει στοιχεία εν αγνοία του θεραπευμένου της προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι σύμφωνα με την Daily Express το συγκεκριμένο ψυχολογικό αστυνομικό μυθιστόρημα βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας αυτών που πραγματικά μας συνταράζουν. Στην πραγματικότητα θα έπρεπε να παραφραστεί η διατύπωση και να αναφέρει ότι: «Αν θέλαμε να μιλήσουμε για ψυχολογικά αστυνομικά μυθιστορήματα που πραγματικά μας ταράζουν, τότε αυτό βρίσκεται σίγουρα στην κορυφή της πυραμίδας.
Scattered Pages 