Ένα παιδικό μυθιστόρημα με ήρωα τον Σαίξπηρ – και όχι, δεν αναφερόμαστε στον ομόηχο και σατυρικό έλληνα ράπερ, Σέξπυρ –  στα πρώιμα χρόνια της νιότης του. Ένα έργο που προβάλλει την «ποιητική» φύση του γνωστού βρετανού συγγραφέα και καταδεικνύει το γνήσιο ενδιαφέρον του για το θέατρο και την γλώσσα. Μέσα από το διαπραγματευόμενο αυτό βιβλίο με επίκεντρο ένα παιδί με έμφυτο χάρισμα και φυσικό ταλέντο στην χρήση και στον χειρισμό του ποιητικού λόγου και στη κατασκευή  δυνατών συγκινησιακά λεκτικών μηνυμάτων που αγγίζουν  και ενθουσιάζουν τους αριστοκρατικούς – και όχι μόνο – κύκλους της εποχής, εξοικειώνεται το αναγνωστικό κοινό με την μακρά θεατρική παράδοση που διατρέχει το Λονδίνο. Ένα αλλοπαρμένο αγόρι που αδιαφορεί και ασφυκτιά στα περίκλειστα στεγανά που χτίζει και ορθώνει   ο πατέρας του και μαγνητίζεται  από τον καθημερινό κόσμο που βιοπορίζεται, δοκιμάζει και τυχοδιωκτικά επιβιώνει προκειμένου να συλλέξει εμπειρίες, να μάθει ιστορίες και να ψυχαγωγήσει. Στο ενδεχόμενο που ενδιαφέρεστε να διαβάσετε ένα παλαιό και εξαντλημένο βιβλίο  και να έρθετε σε μια πρώτη επαφή με το έργο του Σαίξπηρ, τότε το βιβλίο αυτό του Evans είναι μια καλή αφορμή για να γνωρίσετε τα προϊόντα της καλλιτεχνικής παραγωγής αυτού του αγγλοσάξονα κλασικού θεατρικού συγγραφέα. Ο Σαίξπηρ, ο χαϊδεμένος της μητέρας του έρχεται σε επαφή με πρόσωπα της ανώτερης κοινωνικής πυραμίδας και καταφέρνει μέσα από την ξεχωριστή προσωπικότητα του και τα εγγενή χαρίσματα που διαθέτει να τους μαγεύσει. Ταυτόχρονα μελετά και εντρυφά τους αρχαίους έλληνες κλασικούς συγγραφείς και διαβάζει απολαμβάνοντας το αγαθό της μόρφωσης που του παρέχει η φιλοξενία και η ευμάρεια κοντά στους ευγενείς της εποχής. Η σωματική άσκηση, η όξυνση των νοητικών διεργασιών και λειτουργιών και η επαφή με έργα οικουμενικής καθολικής αποδοχής θωρακίζουν τον Σαίξπηρ και διαμορφώνουν μια ολοκληρωμένη και πολύπλευρη προσωπικότητα προορισμένη να στολίσει το αγγλικό θέατρο και λογοτεχνία.      

            Κριτική

                Ένα βιβλίο εποχής που συντροφεύει τον αναγνώστη στην περιήγηση και στην βιοπάλη που χαρακτηρίζει τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα της βρετανικής επαρχίας και στις ελίτ του μητροπολιτικού Λονδίνου.  Μέσα στο βιβλίο περικλείονται αποσπάσματα από τα σημαντικότερα έργα του Σαίξπηρ, αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η ιστορία μας φάνηκε από αδιάφορη έως ανιαρή και προβλέψιμη όσον αφορά την έκβαση της. Σούπερ ήρωας αναδεικνύεται σε όλες τις περιστάσεις ο Σαίξπηρ και υπογραμμίζεται υπογείως η αξία και το κοινωνικό γόητρο που απορρέει από την ανοδική του κοινωνική κινητικότητα.

            Ως λογοτεχνικό προϊόν το συγκεκριμένο βιβλίο δεν ξεχωρίζει ως προς την πρωτοτυπία του.  Μολονότι ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να έλθει σε μια πρώτη επαφή με  έναν σπουδαίο συγγραφέα, η έκβαση της υπόθεσης του βιβλίου του Evans δεν καταφέρνει να συνεπάρει και να  προκαλέσει ρίγη συγκίνησης στους αναγνώστες. Ενδεχομένως να παίζει ρόλο ότι το βιβλίο αυτό είναι αποσυνδεδεμένο με το σήμερα. Σε μια εποχή που ο θεσμός της βασιλείας στα περισσότερα κράτη του δυτικού κόσμου έχει μια θέση διακοσμητική και η παράδοση συνεχίζεται αποκλειστικά λόγω της σύνδεσης της με το παρελθόν και το συλλογικό υποσεινήδητο, ενδεχομένως από τις συντριπτικές μάζες των αναγνωστών να θεωρείται το βιβλίο αυτό παρωχημένο, απαρχαιωμένο, αναχρονιστικό  και εν μέρει παλιομοδίτικο.  

Βασίλισσες, αριστοκράτες, ευγενείς, βαρόνοι, ακόλουθοι. Μια στρατιά παρασιτικών ομάδων της βρετανικής ελίτ απομυζούσε τα οφέλη της πολιτικής οντότητας της αποικιοκρατικής αυτοκρατορίας εκμεταλλευόμενη τον θεσμό της πειρατείας και εξαργύρωνε οικονομικά τα οφέλη που απολάμβαναν από τις ληστρικές επιδρομές των πειρατών .  Ενδιαφέρον ωστόσο είναι το στοιχείο ότι μέσα από το βιβλίο αυτό μαρτυρείται η μυστική αλληλεξάρτηση και σχέση των θεσμών της βασιλείας και της πειρατείας.

Ένα βιβλίο, στο οποίο εξυμνείται το θάρρος, η τόλμη, η γενναιότητα,  η ευφυΐα, η στοχοπροσήλωση  και η πολυπραγμοσύνη του Σαίξπηρ. Ένας καταπιεσμένος καλλιτέχνης με όνειρα και φιλοδοξίες βρίσκει διέξοδο και απολαμβάνει την προσβασιμότητα στην γνώση, δράττει την ευκαιρία και επισκέπτεται το Λονδίνο, γνωρίζει το θέατρο και μαγεύεται από αυτό επιμένοντας με την πρώτη ευκαιρία να ανέβει στην σκηνή και να του εμπιστευτεί ο θιασάρχης έναν ρόλο.

Εν κατακλείδι, αν ενδιαφέρεσαι να διαβάσεις ένα παιδικό βιβλίο σε άμεση συσχέτιση με το θέατρο και την ποίηση, τότε «τα παιδικά χρόνια του Σαίξπηρ» είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της εποχής που γράφτηκε. Ενδεχομένως σήμερα να μην ενθουσιάζει στον ίδιο βαθμό δεδομένου ότι τα σύγχρονα βιβλία έχουν περισσότερο πλούσιες και ρεαλιστικές  εικονογραφήσεις και ο λόγος είναι περισσότερο ζωηρός  και επίκαιρος με την εποχή.  Ενδεχομένως να μην είναι τυχαίο το γεγονός ότι το βιβλίο αυτό δεν έχει επανεκδοθεί στα ελληνικά γράμματα. Για τους διψασμένους βιβλιοπότες που αποκηρύσσουν σκόπιμα τις νέες εκδόσεις και αρέσκονται να διαβάζουν παλιά βιβλία είναι μια πρόταση χωρίς όμως αυτό να σηματοδοτεί ότι  το κεφάλι θα πρέπει να φουσκώσει με ασύμμετρες αναγνωστικής απόλαυσης προσδοκίες.