Category: Πριν το τέλος

Αντιδράσεις.

Κρατά το τιμόνι σφικτά με το βλέμμα προσηλωμένο στο δρόμο, τα μαύρα μάτια της Χρύσας μαρτυρούν την αγωνία και τον πόνο που μαίνεται μέσα της. Ο Χρήστος δίπλα της μένει και εκείνος σιωπηλός. Τρίβει τον καρπό του καθώς θυμάται το κρύο μέταλλο των χειροπεδών. Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού του νιώθει την απώλεια της αδερφής του. Πιέζει με δύναμη την περιοχή ανάμεσα από το δείκτη και τον αντίχειρά του. Ο σωματικός πόνος τον βοηθούσε να ξεχάσει. Continue reading Πριν το τέλος – Μίνι κεφάλαιο 5

Στο τμήμα.

Το βήμα της γοργό και αγχώδης, για ποιο λόγο να την καλέσουν; Τι συνέβη στον Χρήστο; Αυτόματα σφίγγει το παλτό της, καθώς ο αέρας φυσά παγωμένος. Δεν έπρεπε να αφήσει το αυτοκίνητο τόσο μακρυά, σκέφτεται αλαφιασμένη και επιταχύνει.
Φτάνει έξω από το αστυνομικό τμήμα Καβάλας ασθμαίνοντας. Continue reading Πριν το τέλος – Μίνι κεφάλαιο 4

ΈΛΛΗ
Ήθελα να ουρλιάξω! Για πρώτη φορά μετά από, δε ξέρω και εγώ πόσο καιρό, επιτέλους κατάφερα να νιώσω τα άκρα μου. Φυσικά δεν ήταν κάτι εύκολο όμως όσο πίεζα τον εαυτό μου τόσο πιο πολλά αισθανόμουν. Πήρα μια βαθιά ανάσα και ετοιμάστηκα να γυρίσω το κεφάλι μου. Ήταν αρκετά δύσκολο αντί να εγκαταλείψω συνέχισα. Continue reading Πριν το τέλος- Μίνι κεφάλαιο 2

ΈΛΛΗ
Η νύχτα ήταν ζεστή παρ’όλα αυτά όταν βγήκα από την είσοδο του ξενοδοχείου ένα δροσερό αεράκι φύσηξε στο πρόσωπό μου. Αυτόματα , τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το σώμα μου. Ήταν πολύ περίεργη αίσθηση του παγωμένου αέρα στα μέσα του καλοκαιριού. Έριξα ακόμη ένα βλέμμα στο ξενοδοχείο. Δεν ήταν αργά και οι ένοικοί του βρίσκονταν ακόμη στο φουαγιέ. Αναστέναξα και κάθισα στο πεζοδρόμιο. Ήταν δύσκολη βραδιά απόψε και η μητέρα μου θα αργούσε. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με μερικούς φίλους μου, όμως όλοι έλειπαν χιλιόμετρα μακριά. Δίχως να έχω άλλο τρόπο να γυρίσω, αποφάσισα να επιστρέψω με τα πόδια. Continue reading Πριν το τέλος- Μίνι κεφάλαιο 1