Category: Fiction (Greek)

ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ, 11 ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ

Άφησα τη μηχανή μπροστά από το παλιό γραφείο συνοικεσιών και προχώρησα αργά προς την ξεκλειδωμένη πόρτα. Καιρός να γνώριζα πια αυτή τη Μόϊρα και να τελείωνε η αποστολή με τον Αλεξέγιεβιτς. Άθελα μου, βρέθηκα στη δύσκολη επιλογή να αφήσω τον καλύτερο μου φίλο και αιώνιο συνάδελφο μου, και για λόγους κάλυψης, να κάνω την επόμενη δουλειά με μία άγνωστη τύπισσα που τύχαινε να χαίρει εκτίμησης του κύριου Π. Το στανιό μου, μου είχε πάρει και την προαγωγή. Continue reading Σώμα με σώμα, μέρος 2ο

Τα χέρια του άγγιξαν την μέση μου και με έσπρωξε πάνω του. Χωρίς να πάρει τα λαδί μάτια του από τα δικά μου, έφερε το δεξί του χέρι κάτω από το πηγούνι μου και με ανάγκασε να σηκωθώ στις μύτες και να πλησιάσω περισσότερο το πρόσωπό του. Τα χείλη μας βρίσκονταν εκατοστά μακριά.
“Κριστόφ, όχι.” Continue reading Σώμα με σώμα, μέρος 1ο

Αντιδράσεις.

Κρατά το τιμόνι σφικτά με το βλέμμα προσηλωμένο στο δρόμο, τα μαύρα μάτια της Χρύσας μαρτυρούν την αγωνία και τον πόνο που μαίνεται μέσα της. Ο Χρήστος δίπλα της μένει και εκείνος σιωπηλός. Τρίβει τον καρπό του καθώς θυμάται το κρύο μέταλλο των χειροπεδών. Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού του νιώθει την απώλεια της αδερφής του. Πιέζει με δύναμη την περιοχή ανάμεσα από το δείκτη και τον αντίχειρά του. Ο σωματικός πόνος τον βοηθούσε να ξεχάσει. Continue reading Πριν το τέλος – Μίνι κεφάλαιο 5

Στο τμήμα.

Το βήμα της γοργό και αγχώδης, για ποιο λόγο να την καλέσουν; Τι συνέβη στον Χρήστο; Αυτόματα σφίγγει το παλτό της, καθώς ο αέρας φυσά παγωμένος. Δεν έπρεπε να αφήσει το αυτοκίνητο τόσο μακρυά, σκέφτεται αλαφιασμένη και επιταχύνει.
Φτάνει έξω από το αστυνομικό τμήμα Καβάλας ασθμαίνοντας. Continue reading Πριν το τέλος – Μίνι κεφάλαιο 4

ΠΑΡΙΣΙ, ΓΑΛΛΙΑ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Ο Δεκεμβριανός αέρας έτσουζε τα μαγουλά μου και ανακάτευε τις μπούκλες μου. Βλαστημούσα την ώρα και την στιγμή που η Πολίν με ανάγκασε να σηκωθώ από τις οχτώ ώστε να προλάβω τις πρωινές χριστουγεννιάτικες προσφορές στη Μπόν Μαρσέ. Αν και το αυτοκίνητο μου ήταν παρκαρισμένο στην επόμενη γωνία, τα χέρια μου είχαν κουραστεί από τις τέσσερις συνολικά χάρτινες σακούλες που κουβαλούσα, μαζί με το σακίδιο μου. Continue reading Ωκεάνειο Σέλας – Κεφάλαιο 1

ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΜΑΙΟΣ 2013

Έγλειψα τα ξηρά μου χείλη. Είχαν γεύση από αλμυρό νερό. Δεν είχα καταλάβει ότι έτρεχαν δάκρυα ενώ προσπαθούσα να κοιμηθώ. Άνοιξα τα μάτια μου σιγά-σιγά και το πρόσωπό που είδα μπροστά μου δεν ήταν άλλο από του Φαμπιάν. Χαμογελούσε μειλήχια ενώ εξέταζε τα μισοσκισμένα μου ρούχα.

“Ελπίζω τα σχοινιά να μην πιέζουν πολύ τα χέρια σου. Ήσουν ανυπάκοη. Έπρεπε να πάρουμε κάποια μέτρα.” Continue reading Ωκεάνειο Σέλας